Θετικές ή αρνητικές σκέψεις;
Πολλά άτομα με καρκίνο πιστεύουν ότι πρέπει να είναι θετικοί.
Αν εσύ ή κάποιο άτομο που γνωρίζεις έχει διαγνωστεί με καρκίνο, πιθανά θα σε έχουν συμβουλεύσει να σκέφτεσαι θετικά.
Ωστόσο, αυτό δεν είναι πάντα εύκολο καθώς υπάρχουν περίοδοι στη ζωή κάθε ατόμου που η διάθεση του βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα.
Τι σημαίνει «είμαι θετικός»
Η θετική σκέψη σημαίνει διαφορετικά πράγματα για διαφορετικούς ανθρώπους. Ωστόσο, γενικά σημαίνει να έρχεται κανείς αντιμέτωπος με καταστάσεις και να είναι σε θέση να βρει τρόπους να τις αντιμετωπίσει. Οι άνθρωποι το κάνουν αυτό με πολλούς τρόπους και κάτι που μπορεί να λειτουργεί για ένα άτομο μπορεί να μην ταιριάζει σε ένα άλλο.
Όταν μιλά κανείς σε άτομα με διάγνωση καρκίνου, ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι από αυτούς θα παραδεχτούν ότι υπήρξαν κάποιες φορές που αισθάνθηκαν μελαγχολικοί και αγχωμένοι. Κανείς δε μπορεί να είναι αισιόδοξος, ευδιάθετος και χαρωπός 100% κάθε στιγμή. Είναι σημαντικό να μην αισθάνεται κανείς ότι πρέπει να βρίσκεται στην κορυφή των συναισθημάτων (απόλυτη χαρά).
Είναι θετικό το να αναγνωρίζει κανείς τα συναισθήματα του και να μιλά για αυτά με ειλικρίνεια ακόμα και αν αισθάνεται κουρασμένος, ανήσυχος, μελαγχολικός ή θυμωμένος. Σίγουρα θα υπάρχουν στιγμές που θέλεις να συζητήσεις ένα δύσκολο θέμα, όπως την πιθανότητα της ίασης του καρκίνου ή να εκφράσεις μια επιθυμία.
Η ξαφνική εμφάνιση του καρκίνου στη ζωή κάποιου
Η διάγνωση του καρκίνου σημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπίσεις ζητήματα και καταστάσεις που μπορεί να είναι αρκετά τρομακτικά και προκλητικά. Όταν η ζωή δοκιμάζεται και υπάρχει αβεβαιότητα είναι βοηθητικό να μιλά κανείς για τις ελπίδες και τους φόβους του. Φόβοι και σκέψεις που εμφανίζονται στην περίπτωση της διάγνωσης καρκίνου είναι:
- Ο καρκίνος είναι μια απειλητική για τη ζωή ασθένεια.
- Μπορεί να χάσω κάποιο μέρος τους σώματος μου μέσω χειρουργικής επέμβασης.
- Μπορεί να παρατηρήσω απώλειες και αλλαγές στο σώμα μου, όπως πτώση μαλλιών εξαιτίας της θεραπευτικής παρέμβασης.
- Μπορεί να χαθεί ή ανεξαρτησία και η ελευθερία μου.
- Θα χαθούν φιλικά πρόσωπα που δε θα μπορούν να έρθουν αντιμέτωποι με την πάθηση μου.
- Πιθανό να χαθούν σημαντικές επαφές από το χώρο της δουλειάς.
- Πιθανό να χρειαστεί να κάνω μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου.
Αυτές είναι συνήθεις ανησυχίες και μπορεί να έχουν επίδραση στο άτομο και σε αυτούς που βρίσκονται κοντά του. Είναι εντάξει να ανησυχείς και να είσαι αναστατωμένος. Είναι εντάξει να έχεις την ανάγκη να κλάψεις και να πεις πως αισθάνεται όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Το κλάμα είναι φυσική απάντηση στη θλίψη και σε καμία περίπτωση δεν είναι ένδειξη αδυναμίας. Είναι σαν μια απελευθέρωση και σίγουρα θα νιώθεις καλύτερα μετά.
Τα συναισθήματα μου επηρεάζουν την πάθηση μου και τη θεραπεία;
Το να νιώθει κανείς άσχημα ή να έχει αρνητικά συναισθήματα δεν αργοπορεί την ανάρρωση, ούτε κάνει τον καρκίνο να αναπτύσσεται γρηγορότερα ή κάνει πιο πιθανή την επανεμφάνιση του. Έρευνες έχουν προσπαθήσει να απαντήσουν στον αν η θετική σκέψη μπορεί να κάνει πιο επιτυχημένη μια θεραπεία ή αν εμποδίζει τον καρκίνο να επιστρέψει.
Είναι ένα αρκετά δύσκολο θέμα προς διερεύνηση και οι μέχρι στιγμής έρευνες έχουν διαφορετικά αποτελέσματα. Παρόλο που ο καρκίνος μπορεί να επηρεάζεται από τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τη διάθεση και τη συμπεριφορά του ατόμου, η διαδικασία που γίνεται αυτό δεν είναι κατανοητή. Δεν υπάρχουν πειστικές αποδείξεις ερευνών που να αποδεικνύουν πως οι θετικές σκέψεις μπορούν να κάνουν τη θεραπεία πιο αποτελεσματική ή εμποδίζουν στην επανεμφάνιση του καρκίνου.
Είναι σημαντικό να θυμάσαι πως ο καρκίνος επηρεάζεται, επιπλέον, από άλλα πράγματα, όπως το περιβάλλον, η διατροφή και η γενετική και η σωματική μας διαμόρφωση.
Όπως και να αισθάνεσαι, είναι σημαντικό να μπορείς να μιλάς ειλικρινά και να κλαις αν το έχεις ανάγκη. Αυτό θα σε βοηθήσει να απελευθερώσεις την ένταση και το στρες που έχεις και ακόμα μπορεί να σε φέρει πιο κοντά στο άτομο που μιλάς. Είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι τα συναισθήματα και οι σκέψεις περνούν και ότι θα νιώθεις καλύτερα στο μέλλον.
Αν βρίσκεις πολύ δύσκολο να μιλήσεις σε κάποιο άτομο από την οικογένεια σου ίσως να ήταν βοηθητικό να μιλήσεις σε κάποιον εκτός οικογενείας. Αυτός μπορεί να είναι κάποιος σύμβουλος, ειδικός ψυχικής υγείας, ειδικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό ή μπορείς να απευθυνθείς σε κάποιο οργανισμό υποστήριξης.
Σταυρούλα Κονταξάκη
Ψυχολόγος