Η Sweet December μοιράζεται την εμπειρία της...
Αν περνάτε τα ίδια μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια...
Στα 27 μου πρέπει να παλέψω με τον Καρκίνο του μαστού. Θα μπορούσα να ζήσω και χωρίς αυτό, τώρα όμως είναι πια κομμάτι του εαυτού μου.
Πιστεύω στη δύναμη που κρύβουν αλλά και φανερώνουν πολλές φορές οι άνθρωποι...
Ο καρκίνος δεν είναι τόσο άσχημος εχθρός όσο ακούγεται.
Πιστεύω ότι η λέξη είναι αυτή που μας τρομάζει περισσότερο παρά η αρρώστια. Στη μάχη μπήκα μικρή και άμαθη. Δεν ήξερα πως να πιάσω το ξίφος και η ασπίδα μου φαινόταν ασήκωτη. Πως θα αντιμετώπιζα τέτοιο απρόσκλητο επισκέπτη και καθόλα ανεπιθύμητο;
Μια αλλαγή στον μαστό μου, κάτι σκληρό μέσα στο στήθος μου, αυτό έπιασα. Αυτό ήταν το κακό που είχε φωλιάσει στον κόρφο μου και έπρεπε να βγει. Μα τι έκανα και το προκάλεσα;
Αυτή η ερώτηση δεν απαντήθηκε ποτέ. Και δεν έχει τελικά καμία ουσία τι το προκάλεσε. Το «γιατί» δεν ωφελεί, όσο πιο γρήγορα αποδεχτεί ο νους σου μια καινούρια κατάσταση τόσο πιο άμεσα θα προσαρμοστεί σε αυτή. «Αποδέχτηκα» την πρόκληση, όταν πας σε μια μάχη πας για τη νίκη
.
Μέσα σε δέκα μέρες ήξερα ότι ο όγκος ήταν 99% ύποπτος και ότι όταν θα ξυπνούσα από το χειρουργείο το σώμα μου θα το έβλεπα αλλαγμένο. Ο όγκος δεν ήταν καλός φυσικά, και μαζί του πήρε τον μόλις 27 ετών δεξί μου μαστό. Λίγα χρόνια δεν είναι τα 27 για ένα μαστό; Αφαιρέθηκαν και 19 λεμφαδένες στο ίδιο χειρουργείο. Σε μια νύχτα (εκείνη πριν το χειρουργείο) άλλαξε όλη μου η ζωή. Σαν κάποιος να την κλώτσησε ξαφνικά και να την έθεσε σε μια τρελή τροχιά.
Ήμουν σοκαρισμένη για πολύ καιρό, ίσως αυτή είναι η πιο συνηθισμένη αυτοάμυνα, ίσως
... Έσκυψα το κεφάλι και είπα ας γίνει ότι είναι να γίνει, γιατί λίγα πράγματα ήταν στο χέρι μου. Βγήκα με ένα μαστό λιγότερο από το χειρουργείο, σοκαρισμένη και δρομολογημένη για 8 χημειοθεραπείες.
Δεν ήξερα πως θα ανταπεξέλθω
κι όμως! Το θαύμα έγινε και ξεκίνησε από μένα! Υποτίμησα τις χημειοθεραπείες και τις πέρασα κυριολεκτικά στο πόδι. Δεν αποθήκευσα διάφορες πληροφορίες για τις παρενέργειές τους. Ο κάθε ασθενής αντιδρά διαφορετικά.
Όρθωσα το ανάστημά μου, τη μικρή μου φιγούρα μπροστά σε ένα θεριό και επαναλάμβανα στον εαυτό μου ότι ο μόνος τρόπος να πάω κόντρα σε κάτι τέτοιο είναι η καλή διάθεση. Τελικά έκρυβα περισσότερες δυνάμεις από όσες γνώριζα στη σύντομη ζωή μου.
Πάλεψα να μην κάνω φίλη τη μοναξιά, έφευγα από το σπίτι με κάθε ευκαιρία και βρισκόμουν με φίλους έξω. Έκανα βόλτες σαν να μη συνέβαινε τίποτα...
Με τη θετική μου σκέψη τελείωσα τις χημεοθεραπείες 1η Απριλίου 2008 (σαν ψέμα) και έφτασα να τερματίσω με την τελευταία ακτινοθεραπεία μου, πρόσφατα, στις 9/6/2008.
Η ιστορία με τον Καρκίνο πέρασε από τον χειμώνα στο καλοκαίρι, από το Νοέμβριο του 2007 ως σήμερα, Ιούνιο του 2008. Αλλά όλα αυτά φαντάζουν πλέον πολύ μακρινά, σαν να έγιναν πριν χρόνια.
Έτσι λειτουργεί ο άνθρωπος «τα κακά στον πάτο αφήνει». Τα μαλλιά ξαναβγήκανε, τα νύχια αλλάξανε, η γεύση επανήλθε τα φρύδια πυκνώσανε και ο χρόνος μετρά υπέρ μου! Όλα πήγαν καλά, δεν ήξερα τι δυνάμεις κρύβω μα θα ήταν και παράληψη να ξεχάσω όσους μου στάθηκαν.
Τώρα που τελείωσα με κάθε είδους θεραπεία μου είμαι αισιόδοξη ότι ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΡΡΩΣΤΗΣΩ. Πρέπει όμως να το πιστέψεις πραγματικά για να εκπέμπεις στη συχνότητα του υγιούς ανθρώπου.
Αν περνάτε τα ίδια μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια, αν όχι από ειδικούς, τότε σίγουρα από ανθρώπους που νοιώθετε κοντά σας. Η «υπόθεση» Καρκίνος στην αρχή φαντάζει απότομο βουνό και η συντέλεια του κόσμου. Όταν όμως το κουβάρι ξετυλίγεται, βλέπεις πως βήμα βήμα μπορείς να το ξεπεράσεις.
Προσπαθήστε να βρείτε τι σας ευχαριστεί και παράλληλα σας αποφορτίζει στην καθημερινότητά σας. Οι εκρήξεις και τα νεύρα είναι ότι πιο φυσιολογικό αλλά μόλις όλα αυτά γίνουν παρελθόν με μιας η ηρεμία εγκαθίστατε στο πρόσωπό σας.
Η ουσία βέβαια δεν κρύβεται στην εμφάνιση αλλά στο μέσα μας, αν η ψυχούλα μας είναι καλά, να είστε σίγουροι ότι και το «έξω» μας λάμπει!
Προσωπικά, κατάφερα και βρήκα διέξοδο δημιουργώντας στο διαδίκτυο το δικό μου ημερολόγιο, http://www.mastektomi.blogspot.com.
Το να γράφω στο δικό μου blog και να μιλώ για την καθημερινή μάχη που έδινα με τον καρκίνο, η επαφή μου με τους αναγνώστες και η στήριξή τους με βοήθησαν, να περάσω από τον χειμώνα στο καλοκαίρι, δίνοντάς μου ελπίδα για το μέλλον!
Ονομάζομαι Sweet December, επιζούσα από καρκίνο του μαστού & ΜΕΝΩ ΔΥΝΑΤΗ!