Πένθος για την απώλεια του αγαπημένου σας προσώπου
Η απώλεια ενός αγαπημένου σας προσώπου αποτελεί αιτία πολλών αλλαγών που αφορούν την καθημερινότητα, τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, τα μελλοντικά σχέδια, τα συναισθήματά μας.
Το συναισθηματικό μας πένθος μπορεί να κρατήσει από μήνες μέχρι και χρόνια.
Η απώλεια είναι μία μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας και χρειαζόμαστε χρόνο για να προσαρμοστούμε όπως συμβαίνει και με κάθε αλλαγή στη ζωή μας.
Η αντίδραση στον θάνατο επηρεάζεται από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συμβαίνει, τις πολιτισμικές επιρροές, την προσωπικότητά αλλά και το τι σημαίνει για εμάς αυτή η απώλεια.
Κάποιοι θρηνούν ανοιχτά, άλλοι πιο μοναχικά.
Είναι σημαντικό να είστε ανοιχτοί και να μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια από συγγενείς, φίλους και συμβούλους. Είναι ουσιαστικής σημασίας τόσο για τη σωματική όσο και την ψυχική σας υγεία να εκφράζετε τα συναισθήματά σας.
Εάν καταπνίξετε τα συναισθήματά σας μέσω άλλων δραστηριοτήτων, αλκοόλ ή φαρμάκων, πιθανότατα να βλάψετε την σωματική και ψυχική σας υγεία.
Η απώλεια μετά από μία παρατεταμένη ασθένεια όπως ο καρκίνος, είναι διαφορετική από αυτήν που βιώνουν όσοι έχασαν ένα αγαπημένο τους πρόσωπο ξαφνικά. Όταν κάποιος έχει μία παρατεταμένη ασθένεια, πολλά από τα αγαπημένα του πρόσωπα νιώθουν συναισθηματικά την απώλειά του πριν τον θάνατό του, γιατί συνειδητοποιούν την πιθανότητα μίας τέτοιας κατάστασης.
Είναι μία φυσιολογική αντίδραση και βοηθά ουσιαστικά το άτομο να προετοιμαστεί για αυτήν την απώλεια. Συνήθως, η περίοδος πριν τον θάνατο του αγαπημένου προσώπου, είναι μία περίοδος όπου όλα τα κοντινά πρόσωπα νιώθουν καταβεβλημένα από την πιθανότητα της απώλειας.
Αλλά όταν τελικά φεύγει ο άνθρωπός μας τότε ξεκινά και μία νέα περίοδος θλίψης. Πολλοί σκέφτονται ότι είναι προετοιμασμένοι ψυχολογικά για κάτι τέτοιο μιας και το είχαν σαν αναμενόμενο στο μυαλό τους. Παρ’όλα αυτά, όταν το αγαπημένο τους πρόσωπο «φύγει», μπορεί να αισθανθούν ένα συναισθηματικό σοκ και αυτό να επιφέρει αναπάντεχα συναισθήματα όπως κατάθλιψη, μοναξιά.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μία καθημερινότητα η οποία τους προσφέρει μία αίσθηση οργάνωσης και συνέπειας. Για παράδειγμα, η καθημερινότητα των οικογενειών που έχουν ένα αγαπημένο τους πρόσωπο που βιώνει τον καρκίνο, συμπεριλαμβάνει την φροντίδα αυτού του προσώπου.
Εάν όμως αυτό το πρόσωπο φύγει τότε αυτή η οικεία για εκείνους καθημερινότητα, αυτή η προσφορά φροντίδας προς το άτομο που αγαπάνε και η παρουσία του σε χώρους που όλοι ζουν και μοιράζονται, απότομα σταματά.
Είναι πολύ λογικό λοιπόν, τα οικογενειακά μέλη να νιώσουν χαμένα, συντετριμμένα, απελπισμένα. Είναι η στιγμή που πρέπει να δημιουργήσουν μία νέα καθημερινότητα και να την προσαρμόσουν με βάση αυτήν την απώλεια. Αυτές οι αλλαγές διαφοροποιούν τις ευθύνες μας, τα οικονομικά μας, τους στόχους μας, τα ενδιαφέροντα, τις σχέσεις μας.