Η εργασία είναι ένα σημαντικό μέρος της ζωής και της διαβίωσης του ανθρώπου. Η συνέχιση της εργασίας κατά την διάρκεια της θεραπεία του καρκίνου είναι πολύ σημαντική στους ανθρώπους, έτσι ώστε να διατηρηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η  καθημερινή τους ρουτίνα.

Ο καρκίνος έχει αρνητική επίδραση στην εργασία. Οι άνθρωποι που κάνουν θεραπεία κατά του καρκίνου αισθάνονται συνήθως εξάντληση.

Η εξάντληση είναι κοινό χαρακτηριστικό των ανθρώπων που θεραπεύονται από τον καρκίνο και έχει επιπτώσεις στη φυσική λειτουργία των ασθενών, στον συναισθηματικό τομέα και στην συγκέντρωση.

Αυτή η εξάντληση ασκεί συχνά αρνητικές επιδράσεις στις ζωές τους. Μπορεί να ασκήσει αρνητική επίδραση στη φυσική, ψυχοκοινωνική και οικονομική ευημερία και των υπαλλήλων με τον καρκίνο και στους ανθρώπους γύρω τους.

Τα άτομα που βρίσκονται σε θεραπεία νοιώθουν σωματικά και διανοητικά κουρασμένοι. Η διανοητική κούραση μπορεί να περιλάβει την απώλεια μνήμης και την έλλειψη συγκέντρωσης.

Τα άτομα μπορούν να δημιουργήσουν ένα ημερολόγιο εξάντλησης όπου να καταγράφουν τα επίπεδα ενέργειας που έχουνε. Μια αμερικανική έρευνα έδειξε ότι  η εξάντληση είναι κοινή μεταξύ των ασθενών που κάνουν χημειοθεραπεία. Η μελέτη έδειξε ότι:

• 76% των ασθενών έδειξαν ότι νοιώθουν εξάντληση, τουλάχιστον μερικές ημέρες κάθε μήνα κατά τη διάρκεια της πιο πρόσφατης χημειοθεραπείας τους.
• 30% νοιώθουν κούραση σε καθημερινή βάση.
• 91% ήταν εκείνοι που ένοιωθαν ότι λόγω της εξάντλησης, χάνουν την κανονική  τους ζωή.
• 88% έδειξε ότι η εξάντληση προκάλεσε  αλλαγές στην καθημερινή τους ζωή.
• Από τους ασθενείς που δούλευαν το 75% άλλαξε τον τρόπο δουλειάς τους, λόγω της εξάντλησης.
• 65% των ασθενών έδειξε ότι εξάντληση τους οδήγησε τουλάχιστον μια ημέρα την εβδομάδα εκτός εργασία, δηλαδή μέσο όρο 4,5 ημέρες τον μήνα.
  

• Ναυτία και εμετός. Η ναυτία και ο εμετός μπορούν να ελεγχθούν από τα φάρμακα αντι-ναυτίας και μερικές φορές με την αυτοσυγκέντρωση. Μερικοί άνθρωποι όμως δεν μπορούν να αποφύγουν τα συμπτώματα. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα ανακτήσουν από τη ναυτία μεταξύ τεσσάρων και 24 ωρών αφότου αρχίζουν την χημειοθεραπεία. Συνήθως μαζί με την ναυτία υπάρχει και εμετός.
• Απώλεια μαλλιών. Η απώλεια των μαλλιών ως αποτέλεσμα της θεραπείας είναι κυρίως ψυχολογικό πρόβλημα. Δεν υπάρχει κανένας σχετικός πόνος και η τρίχα βγαίνει πάλι μετά το τέλος της θεραπείας. Η έκταση της απώλειας των μαλλιών  ποικίλλει. Σε μερικούς ανθρώπους υπάρχει μερική πτώση, ενώ άλλοι χάνουν όλα τα μαλλιά τους συμπεριλαμβανομένων των φρυδιών τους αλλά και σε όλα τα σημεία του σώματος που υπάρχει τριχοφυΐα. Σε μερικούς η απώλεια των μαλλιών γίνεται βαθμιαία και σε άλλους εμφανίζεται κυριολεκτικά . Όταν η τρίχα αρχίζει να βγαίνει ξανά είναι πολύ λεπτή σαν την τρίχα του μωρού. Όταν η χημειοθεραπεία τελειώσει, οι τρίχες αυξάνονται. Οι περούκες και τα μαντήλια μπορούν να κάνουν τα πράγματα ευκολότερα.
• Αδυναμία του ανοσοποιητικού συστήματος. Ο μυελός των οστών παράγει τα ουσιαστικά μέρη του αίματος και του ανοσοποιητικού συστήματος. Μερικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη χημειοθεραπεία επιβραδύνουν ή πιέζουν εκείνη την παραγωγή, που καθιστά τους ανθρώπους πιο τρωτούς στις μολύνσεις. Εάν η κατάσταση είναι σοβαρή, μπορεί να χρειαστεί νοσηλεία και να δοθούν αντιβιοτικά μέχρις ότου ανακτήσει τις δυνάμεις του το ανοσοποιητικό σύστημα.
  

• Ποιότητα εργασίας: 41% είπαν οτι η  εργασία τους είχε επιδεινωθεί ως αποτέλεσμα του καρκίνου. 42% είπαν οτι δεν είχαν καμία αλλαγή. 12% είπαν ότι η εργασιακή ζωή εχει βελτιωθεί ως αποτέλεσμα του καρκίνου.
• Ικανότητα & διεξιότες: 50% είπαν ότι δεν είχαν καμία αλλαγή στη ικανότητά τους να κάνουν την εργασία τους ως αποτέλεσμα του καρκίνου. 5 % είπαν ότι  η ικανότητά τους να κάνουν την εργασία τους είχε βελτιώσει. 41% είπαν ότι ήταν λιγότερο ικανοί να κάνουν σωστά την δουλειά  τους.
• Kαριέρα: 37% είπαν ότι η σταδιοδρομία τους χειροτέρεψε. 54% είπαν ότι δεν είχε υπάρξει καμία αλλαγή. 4% είπαν ότι είχε βελτιωθεί.
• Οικονομικά: 36% αντιμετώπισαν σημαντικές οικονομικές δυσκολίες. 38% των γυναικών και 31% των ανδρών.
  

• 2% είπαν  ότι βίωσαν διάκριση, ειδικότερα οι γυναίκες εξέθεσαν μόνο αυτό.
• 6% είπαν ότι δεν πήραν προαγωγή, εκ των οποίων το 3% ήταν γυναίκες και το 4% άνδρες.
• 7% ότι έγιναν αλλαγές στην εργασία τους χωρίς συμφωνία, εκ των οποίων το 9% ήταν γυναίκες και το 5% άνδρες.
• 2% είχε αισθανθεί πίεση για να παραιτηθούν, εκ των οποίων το 6% ήταν γυναίκες και το 2% άνδρες.
  

BeStrong.org.gr - 22.03.14