«Δυνατός είναι εκείνος που αποδέχεται την αδυναμία του»
eirinika.gr
Ο εμπνευστής και δημιουργός της Μη κερδοσκοπικής Οργάνωσης Φίλων Του Καρκίνου ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ, Παναγιώτης Μιχαήλ, ο ίδιος επιζών του καρκίνου 2 φορές μέσα σε μια δεκαετία. Το σκεπτικό της δημιουργίας της οργάνωσης, ήταν να παρέχει σε όσους εμπλέκονται με τον καρκίνο όλα εκείνα τα όπλα που χρειάζονται, για να αντιμετωπίσουν όσο πιο ανώδυνα και χωρίς φόβο την ασθένεια.
Γιατί με τον καρκίνο δεν εμπλέκεται μόνο ο ασθενής, αλλά και το περιβάλλον του. Τα όπλα αυτά είναι η πληροφόρηση και η υποστήριξη. Όπλα που ο ίδιος ο Παναγιώτης Μιχαήλ, δεν κατάφερε να βρει μέσα στο δεκάχρονο ταξίδι του με τον καρκίνο. Αναγκάστηκε να γίνει «φίλος» με τον καρκίνο, με αποτέλεσμα να τον μάθει καλά και να συμβιώνει μαζί του αρμονικά. Συνέντευξη στην Ειρήνη Νικολοπούλου:
Ε.Ν: Κύριε Μιχαήλ ποιος ήταν ο λόγος που δημιουργήσατε την Be Strong;
Π.Μ: Ο λόγος της δημιουργίας της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Be Strong (www.bestrong.org.gr), εν αρχής, ήταν να καλυφθεί ένα δικό μου εσωτερικό κενό και ανάγκη που προέκυψε, κατά τη δεύτερη περιπέτειά μου με τον καρκίνο το 2007, όταν δεν βρήκα από πουθενά ψυχολογική υποστήριξη.
Έτσι δημιούργησα εκείνες τις δύσκολες στιγμές το δικό μου όνειρο, για τη δημιουργία μιας οργάνωσης, που να παρέχει αυτό που εγώ αυτονόητα θα έπρεπε να είχα, δηλαδή την ψυχοκοινωνική υποστήριξη.
Ε.Ν: Πως βιώσατε την διπλή «συνάντηση» με την ασθένεια;
Π.Μ: Σαφώς και όχι εύκολα.... Ειδικά τη δεύτερη φορά αφού είχαν περάσει 10 χρόνια και θεωρούμουν απόλυτα υγιής, βάση της ιατρικής κοινότητας. Βέβαια το δεύτερο γεγονός ήταν ένα ξεχωριστό του πρώτου, παρόλο που ήταν ο ίδιος τύπος καρκίνου, δηλ. καρκίνος όρχεων.
Τη δεύτερη φορά η αλήθεια είναι είπα ένα μεγάλο γιατί σε μένα δεύτερη φορά, ένα γιατί που δεν είπα ποτέ την πρώτη φορά. Η απάντηση βέβαια για το δικό μου γιατί, ήρθε με τη δημιουργία του Be Strong και της γραμμής ψυχοκοινωνικής υποστήριξης 1069, που έχει υποστηρίξει μέχρι στιγμής 5.000 άτομα.
Ε.Ν: Όταν κάποιος δεν έχει βιώσει την ασθένεια, μπορεί να κατανοήσει την ανάγκη της πρόληψης;
Π.Μ: Σαφώς και δεν μπορεί να το κατανοήσει απόλυτα, όπως δε μπορούσα και εγώ να το κατανοήσω έως τα 30 μου, που νόσησα για πρώτη φορά. Θεωρούσα ότι ο καρκίνος δε θα χτυπήσει την πόρτα μου και δε με αφορά. Ήμουν νέος πρόσεχα τη διατροφή μου γυμναζόμουν, νόμιζα ότι ήμουν άφθαρτος...
Θεωρώ ότι είμαι παράδειγμα πρόληψης, αφού και οι 2 καρκίνοι μου διεγνώσθησαν σε αρχικό στάδιο. Και η διάγνωση σε αρχικό στάδιο σημαίνει θεραπεία κατά ένα 95% των περιπτώσεων σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Απλά μόλις είδα τα σημάδια και τα συμπτώματα, πήγα αμέσως στο γιατρό και δεν έκανα μόνος μου τη διάγνωση ότι δεν είναι τίποτα...
Ε.Ν: Ποιο είναι το μήνυμά σας σε όσους έχουν έρθει αντιμέτωποι με την νόσο;
Π.Μ: Θα πρέπει να κατανοήσουν, ότι δυνατός είναι εκείνος που αποδέχεται την αδυναμία του πρώτα και δεν το παίζει μόνο δυνατός για να μη στεναχωρήσει τους γύρω του. Η αποδοχή του εαυτού μας σε όλα του τα συναισθήματα που εμπερικλείει, και η επαφή μας με αυτά, είναι το πρώτο βήμα να δούμε κατάματα το πρόβλημα, ώστε να το αντιμετωπίσουμε.
Ε.Ν: Εσείς, στην πορεία της ασθένειας, είχατε «αγγέλους» δίπλα σας να σας βοηθήσουν;
Π.Μ: Σαφώς και είχα αγγέλους... Ο ουράνιος άγγελός μου, ο παππούς μου Χριστόφορος που με προστατεύει από εκεί ψηλά, πάντα στα δύσκολα. Ο παππούς μου ήταν μια χαρισματική μορφή και ήταν ιερομόναχος στον Άγιο Νεόφυτο της Πάφου. Οι επίγειοι άγγελοι μου ήταν οι γονείς μου, αλλά και η γυναίκα της ζωής μου Ιωάννα, που μπορεί τώρα να μην είναι σύντροφος της ζωής μου, αλλά παραμένει η γυναίκα της ζωής μου.