Διαβάστε μια αληθινή ιστορία...
Τίτλος: «Είμαστε τουρίστες!»
Συγγραφέας: Μιχαήλ Παναγιώτης
Εκδόσεις: Μελίχρυσος, 2007
Αποκτήστε και διαβάστε
το βιβλίο του ιδρυτή της οργάνωσης Παναγιώτη Μιχαήλ.
Γράφτηκε κατά την διάρκεια της εμπειρίας του με τον καρκίνο, με στόχο να βοηθήσει και άλλους ανθρώπους!
Μια αληθινή ιστορία που μιλάει απλά, ωμά, ανθρώπινα.
Μας θυμίζει ότι νικητής δεν είναι όποιος δεν έπεσε ποτέ. Αλλά αυτός που έπεσε εννιά φορές και σηκώθηκε δέκα.
Γιατί όταν δεν ελπίζεις, έχεις προ πολλού πάψει και να ζεις!
Με την απόκτηση του βιβλίου, σας προσφέρουμε δώρο το πορτοκαλί βραχιολάκι της οργάνωσης, που φέρει επάνω χαραγμένο το μήνυμα: ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στo τηλέφωνo: 210 5133 888.
Αποσπάσματα του βιβλίου
«Ένα από τα όνειρά μου ήταν να γράψω ένα βιβλίο για τη ζωή μου. Στους περισσότερους ανθρώπους τα όνειρα λήγουν με το τέλος της παιδικής ηλικίας. Μετά γινόμαστε σοβαροί, πολυάσχολοι, ρεαλιστές και τα ξεχνάμε. Χωρίς τα όνειρα, ίσως να μην τα είχα καταφέρει στην ζωή μου...»
«Αυτό το βιβλίο γράφτηκε για να σας υπενθυμίσει την αξία τους και για να πραγματοποιήσει ένα ακόμα δικό μου. Ίσως το πιο σημαντικό: έστω κι ένας να πάρει δύναμη μέσα από τη δική μου ιστορία, αξίζει τον κόπο! Γιατί πολύ απλά, αν είχα εγκαταλείψει τα όνειρα, ίσως να με είχε εγκαταλείψει η ίδια η ζωή.»
«Με τον καρκίνο είχα ξεμπερδέψει, πως όμως θα ξεμπέρδευα με την συναισθηματική πλευρά του πράγματος; Πως θα επανερχόμουν στον κανονικό κόσμο; Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται αυτόματα...
Δεν ξυπνάς ένα ωραίο πρωί και λες: : "Ωραία τώρα που καθάρισα με τον καρκίνο ας γυρίσω πάλι στην φυσιολογική μου ζωή". Γι’ αυτό το θέμα δυστυχώς, δεν υπάρχει κανείς να σου δώσει συμβουλές. Μόλις τελειώσει η θεραπεία σου, οι γιατροί σου λένε: "Έγινες καλά, τώρα βγες έξω και ζήσε. Καλή τύχη!"»
«Εκεί έξω όμως, ανακαλύπτεις ότι είσαι μόνος σου. Δεν υπάρχει κανένα σύστημα υποστήριξης για να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις τις συναισθηματικές πλευρές της προσπάθειας, για να ξαναγυρίσεις στον κόσμο μετά την μάχη για την επιβίωση σου. Κανένας δεν έβαζε το χέρι του στην φωτιά ότι δεν θα ξαναεμφανιζόταν το τέρας. Σε μια αρρώστια όπως ο καρκίνος μπαίνεις σε μια καραντίνα πέντε ετών. Αν και έχουν περάσει οκτώ χρόνια από τότε που μου εμφανίστηκε ο καρκίνος εξακολουθώ έως και σήμερα να κάνω έλεγχο μια φορά τον χρόνο. Και ούτε θα σταματήσω να αφιερώνω μια φορά τον χρόνο, αυτή την μέρα στον εαυτό μου. Η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία!»
«Ούτως ή άλλως, όλα τα περιμένω! Τα πιο απίθανα, τα πιο περίεργα, τα πιο πολύπλοκα, τα πιο πρωτότυπα, τα πιο απλά. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην υγεία μου, αλλά πολύ περισσότερο, στις συμπεριφορές των άλλων ανθρώπων. Τα θέματα που αφορούν την υγεία μου, μπορώ να τα ελέγξω και να τα χειριστώ ο ίδιος. Τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές των ανθρώπων όχι! Μπορώ όμως να χειριστώ τη δική μου στάση απέναντι σε όλα αυτά που συμβαίνουν ή πρόκειται να συμβούν, τίποτα δεν θα μου φανεί περίεργο, σε οποίο επίπεδο της ζωής μου και αν συμβεί. Το θέμα δεν είναι τι θα μας βρει στην ζωή. Πολλά μπορούν να μας βρουν. Το θέμα είναι πως θα τα αντιμετωπίσουμε. Το ουσιαστικό θέμα για μένα είναι, ότι ΖΩ. Ζω την κάθε μέρα, την κάθε μου στιγμή σαν να είναι η τελευταία.»
«Κουράστηκα να ακούω το είσαι δυνατός εσύ, και μετά να μένω μόνος. Δεν θέλω να είμαι δυνατός. Δεν θέλω να είμαι υπερήρωας. Κοινός θνητός θέλω να είμαι. ʼνθρωπος θέλω να είμαι. ʼνθρωπος αλλά να έχω και ανθρώπους δίπλα μου. Γιατί μόνο μέσα από αυτούς μπορώ να είμαι πιο δυνατός.»
«Όλοι πιστεύουν ότι ο καρκίνος δεν θα χτυπήσει την πόρτα τους. Έτσι πίστευα και εγώ! Και τα δυο περιστατικά είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα του πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η πρόληψη στον καρκίνο. Όσο πιο γρήγορα τον προλάβουμε, τόσο πιο γρήγορα τον εξολοθρεύουμε! Μοιραστείτε και εσείς τις δικές σας άσχημες εμπειρίες σε θέματα υγείας και μην ντρέπεστε γι' αυτές. Ίσως σώσετε ζωές!»
«Όσο για τον φίλο μου τον καρκίνο, τον έχω πολεμήσει μια φορά, γιατί όχι και δεύτερη ή όσες φορές εκείνος με προκαλέσει. Ξέρω τα όπλα του. Εγώ έχω τα δικά μου όπλα, τα οποία εκείνος δεν τα γνωρίζει. Το σημαντικότερο από όλα είναι ότι δεν θα χάσω χρόνο πάλι για να τον εξερευνήσω. Τώρα πια, δεν μου είναι άγνωστος, τον έμαθα! Αυτός είναι ο ένας και εμείς είμαστε οι πολλοί. Όλοι μαζί και με ένα μεγάλο χαμόγελο θα μπορέσουμε να τον νικήσουμε.»
«Mην ξεχνάτε ότι η ζωή έχει πάντα τον τελευταίο λόγο. Γι’ αυτό καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε την. Απολαύστε το ταξίδι, τους σταθμούς, τους προορισμούς κα ρουφήξτε την από το μεδούλι. Μην αφήσετε ούτε ένα δευτερόλεπτο χαμένο. Μην την αφήνετε σε ησυχία. Κάνοντας όλα αυτά θα δείτε ότι πράγματα τόσο απλά, τα κάνουμε να φαντάζουν τόσο δύσκολα, σχεδόν ακατόρθωτα! Συμπεριφερθείτε σαν τουρίστες!»
