Ο καρκίνος αφορμή για μια καλύτερη ζωή...
Μαθήματα ψυχικής δύναμης για ασθενείς και υγιείς
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
"Αν ανακαλύψεις τι είναι ο καρκίνος, θα τον απομυθοποιήσεις. Οι περισσότεροι τον ταυτίζουν με τον θάνατο, το τέλος της ζωής, αλλά για μένα είναι η αφετηρία να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να ξαναγεννηθείς".
Μαθήματα ψυχικής δύναμης σε ασθενείς και υγιείς στέλνει η Ελένη Ντελιοπούλου από τη Θεσσαλονίκη.
Mια γυναίκα που ήρθε αντιμέτωπη με τον καρκίνο, πάλεψε με τη νόσο, τη νίκησε, στάθηκε στα πόδια της, σπουδάζει στο ΑΠΘ για να κάνει το δικό της «άλμα ζωής» όχι μόνο για τον εαυτό της, αλλά και για τους άλλους μέσα από τον εθελοντισμό.
Σήμερα, 54 χρόνων, οδεύει για το τρίτο της πτυχίο ως φοιτήτρια του Tμήματος Θεατρολογίας του ΑΠΘ, το δεύτερο μετά την ασθένειά της και μοιράζεται μεταξύ σχολής και συλλόγου γυναικών με καρκίνο του μαστού Νομού Θεσσαλονίκης «Αλμα Ζωής», που ιδρύθηκε τον περασμένο Οκτώβριο.
Ο καρκίνος δεν της έδωσε μόνο μάθημα αντοχής, αλλά την ευκαιρία να γνωρίσει τον εαυτό της, να εξωτερικεύσει και να προσφέρει όσα ούτε η ίδια είχε φανταστεί. "Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν πόση δύναμη κρύβουν μέσα τους. Ούτε εγώ ήξερα. Ο καρκίνος με βοήθησε να συναντήσω τον αληθινό μου εαυτό. Δεν διστάζω να ομολογήσω ότι χωρίζω τη ζωή μου σε προ και μετά καρκίνου εποχή. Και πιστέψτε με, το δεύτερο κομμάτι είναι το καλύτερο".
Ήταν 40 ετών όταν η νόσος τής χτύπησε την πόρτα, ανατρέποντας τη ζωή της. Εργαζόμενη σε πολυεθνική εταιρεία τότε ως τεχνολόγος τροφίμων, μητέρα δύο παιδιών, προσέφερε τα πάντα στους άλλους, όχι όμως και στον εαυτό της. "Ακόμη και με την εμφάνιση της ασθένειας, δεν ήθελα να ενοχλήσω τους δικούς μου ανθρώπους.
Όμως, μετά το αρχικό σοκ και την πρώτη υποκριτική δόση που δίνουμε για να μη διαταράξουμε τη ζωή των άλλων, συνειδητοποιούμε την αξία του εαυτού μας. Άρχισαν να φεύγουν τα “πρέπει”, να αναδύονται τα “θέλω”, να προκύπτουν δεκάδες υπαρξιακά ερωτήματα".
Τις απαντήσεις αυτές αναζήτησε στο Tμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας όπου μπήκε μέσω της ειδικής ρύθμισης του 3% για τους καρκινοπαθείς και τα άτομα με αναπηρία. Ο εθελοντισμός παράλληλα στον Σύλλογο Καρκινοπαθών Μακεδονίας Θράκης γέμιζε την ψυχή της. "Προσφέροντας ένα, παίρνω δέκα.
Ποτέ πριν δεν ένιωθα τη γαλήνη, την ηρεμία και την πληρότητα που με κατακλύζουν τώρα. Τον καρκίνο πρέπει να τον κοιτάξεις κατάματα. Μην τον αγνοείς, αλλά μην τον μεγεθύνεις. Στα απλά βρίσκεται η αξία της ζωής. Ψάχνουμε τα δύσκολα, τρέχουμε πίσω από έναν κινητό στόχο, αλλά χάνουμε την πληρότητα της αγαλλίασης. Είμαστε μια δροσοσταλιά πάνω στην αιωνιότητα. Τόσο ασήμαντοι! Αυτή τη σταγονίτσα ας μην τη μολύνουμε με ανούσιες σκέψεις και ενέργειες".
Τεταρτοετής φοιτήτρια σήμερα στο Tμήμα Θεατρολογίας, κάνει σχέδια για την επόμενη σχολή, το τέταρτο πτυχίο και για μία εκστρατεία ως πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής του συλλόγου «Άλμα Ζωής» σε θέματα πρόληψης και αντιμετώπισης του καρκίνου. «Σπουδάζω για προσωπική ευχαρίστηση, για την πληρότητα της γνώσης, αλλά δουλεύω εθελοντικά για την πληρότητα της ψυχής μου. Είναι σημαντικό να στηρίζεις νέες γυναίκες. Άρχονται στον σύλλογο με διαλυμένη ψυχή και φεύγουν με όνειρα για ζωή».
Της Γιώτας Mυρτσιώτη
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δημοσίευση: 12/03/2009